Kemik Kül Cupel

  Mineralojik ve analitik kimya deneylerinde klasik bir cupel türüdür. Kemik külünden yapılmıştır ve ısıya son derece dayanıklıdır, bu da onu bir numunedeki yanıcı olmayan kül kalıntısının miktarını belirlemek için gerekli olanlar gibi yüksek sıcaklıkları içeren laboratuvar testleri için mükemmel bir malzeme yapar. Bu deney, bir kül numunesinin ısıtılmasını içerir. çok yüksek sıcaklıklar ve üretilen yanıcı olmayan kül kalıntısı miktarının ölçülmesi.

 

Bu makale, kemik külü küpleri   kullanarak bir numunedeki yanıcı olmayan kül kalıntısı miktarını belirlemek için bir deneyin nasıl yürütüleceğini açıklamaktadır .

 

Test Numunelerinin Hazırlanması için Tayin Hazırlığı

  Bir numunedeki yanıcı olmayan kül kalıntısının belirlenmesi için elek numunelerinin hazırlanması süreci, numunenin alınması ile başlar. Bu, malzemenin bir örneğini eritmek veya bir denemede malzemeyi ezmek ve aşındırmak gibi çeşitli yöntemlerle yapılabilir. Numunenin cinsine göre numune uygun bir kaba konulmalı ve tamamen eriyene kadar ısıtılmalıdır. Numune katı ise, ince bir toz haline gelene kadar karaya oturtulmalıdır.

  Numune hazırlandıktan sonra soğutulmalı ve kül kalıntısı toplanmalıdır. Bu, numuneden kül tortusunu toplamak için elek veya filtre gibi tanımlanmamış bir alet kullanılarak yapılabilir. Tarama sonuçlarının doğruluğunu etkileyebileceğinden, kül kalıntısının başka herhangi bir malzeme ile karıştırılmaması gerektiğine dikkat etmek önemlidir.

 

  Daha sonra kül kalıntısı toplandı, tartılmalı ve bir kemik dişbudak ağacı külçesine yerleştirilmelidir. Bir kemik dişbudak külü, ısıtılırken dişbudak kalıntısını tutmak için eski bir kapağı olan tanımsız bir kaptır. Kemiksiz dişbudak külü, bir ısı tohumu üzerine yerleştirilmeli ve kül kalıntısı tamamen yanana kadar ısıtılmalıdır. Bu işlem sırasında, kül kalıntısı ince bir toz haline gelecek.

 

  Son olarak kül kalıntısı tamamen yakılmış, kemik külü külü ateş kaynağından uzak tutulmalı ve kül kalıntısı tartılmalıdır. Yanmadan önce ve sonra kül artığının ağırlığı arasındaki fark, numunede kalan yanmaz kül miktarı olacaktır.

 

 

 

Kül Kemiği Cupels Kullanılarak Bir Numunedeki Yanmaz Kül Kalıntısının Belirlenmesi İçin Bir Test Planı

  Genellikle deney, bir kül örneğini tartıp kemik külü kupasına koyarak başladı. Kupel daha sonra bir fırına yerleştirildi ve 1100°C'lik bir sıcaklığa ısıtıldı. Numune kupelden çıkarılmadan önce fırın soğumaya bırakıldı. Cupel daha sonra üretilen yanıcı olmayan kül kalıntısının miktarını belirlemek için tekrar tartıldı. Belirli prosedürler aşağıda listelenmiştir.

1. Örneği Alın:

A. Test edilecek numunenin türünü belirleyin.

B. Malzemenin temsili bir örneğini toplayın.

C. Numuneyi gerektiği gibi test için hazırlayın (örn. öğütme veya eritme).

2. Kül Kalıntısını Toplayın:

A. Numuneyi kül kemiği kupasına yerleştirin.

B. Numunenin kül kemiği kubbesine doğru yerleştirildiğinden emin olun.

 

3. Isı Örneği:

A. Kül kemiği kupasını bir ısı kaynağının üzerine yerleştirin.

B. Isı kaynağını izleyin ve yanma için uygun sıcaklıkları sağlamak üzere gerektiği şekilde ayarlayın.

C. Kül kalıntısının tamamı tamamen yanana kadar numuneyi uygun bir süre ısıtın.

 

4. Kül Kalıntısını Tartın:

A. Kül kemiği kupasını ısı kaynağından çıkarın.

B. Kül kemik kupasının oda sıcaklığına soğumasına izin verin.

C. Kül kemiği kupasında kalan kül kalıntısını tartın.

 

5. Yanmaz Kül Kalıntısını Hesaplayın:

A. Yanma sonrası kül kalıntısının ağırlığından yanma öncesi kül kalıntısının ağırlığını çıkarın.

B. Ağırlıktaki fark, numunedeki yanıcı olmayan kül kalıntısının miktarını gösterecektir.

 

  Deneyin taklit edilmesinden sonra, bir numunedeki yanıcı olmayan kül kalıntısının miktarına ilişkin deney sonucu ve bununla ilgili analiz yayınlandı.

Sonuç

  Kül örneğinin başlangıç ​​kütlesi 0.842 g idi. Numunenin fırına yerleştirilmesinden sonra küpelin kütlesi 0,726 g olmuştur. Bu, deney sırasında 0.116 g yanmaz kül kalıntısının oluştuğu anlamına gelir.

Analiz

  Bu deney, 0.116 g yanıcı olmayan kül tortusu verdi. Bu, kül numunesinin, deney sırasında tamamen tükenmemiş önemli derecede yanıcı olmayan elementler içerdiği anlamına gelir. Bunun nedeni, kül örneğinin, deney sırasında tamamen ortadan kaldırılamayan mineraller veya diğer safsızlıklar içermesi olabilir.

Çözüm

  Deney, bir numunedeki yanıcı olmayan kalıntı miktarını belirlemek için bir kemik külü kupasının kullanılabileceğini gösterdi. Sonuçlar, numunenin, deney sırasında yanmayı başaramayan önemli miktarda malzeme tuttuğunu gösteriyor. Numunedeki yanıcı olmayan malzemenin kesin bileşimini belirlemek için daha fazla denemeye ihtiyaç duyulabilir.

Okuduğunuz için teşekkürler. Endüstriyel seramik malzeme ve sunduğumuz gelişmiş seramik ürün yelpazesi hakkında daha fazla bilgi edinmek isterseniz, daha fazla bilgi için sizi CSCERAMIC'i ziyaret etmeye davet ediyoruz .